ای خوش لب شیرین, نازک دل رسوایم..
با غصه نشستی غم, گفتی که نمی ایم..
در سازش این گیتی؟ یا سازش ان عالم؟..
سرگشته ی امروزم, در ذهن دو فردایم..
ویران شده ابادم, در کلبه ی درویشم..
پنهان شده در خویشم, ظاهر شده پیدایم..
مست خوش ان بویم, شاید خبری باشد..
دیوانه ی هرشهرم, بر حلقه ی درهایم..
گه شور جهان دارم, گه تشنه ی انسویم..
گه ساکن این خاکم, گه ساکن انجایم..
مردود وفا بودم در مکتب خوش رویان..
دستی که نشد بالا, راهی که نشد پایم..
بر بام جهان رفتم, در اوج خیال او..
بالی که زدم اما, افتاده ز پرهایم..
هم گرگ و شبان گله, افسرده و غمگینند..
بشنو که چه اندوهی, غوغا رسد از نایم..
شاعر:مجاهد ظفری
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0